::: هه‌موو مرۆڤێك كه‌ هه‌نگاوێكی نوێ ده‌نێت... هه‌ڵبه‌ته‌ ده‌بێت ڕابووردوێك هه‌بووبێت تاوه‌كو ناچاری بكات بۆ گۆڕینی هه‌نگاوی.. لێره‌دا منیش ده‌ستم كرد به‌ كردنه‌وه‌ی ئه‌م وێب بلاگه‌ تا وه‌ك و هه‌موو مرۆڤێكی ئازاد بتوانم هه‌ست و نه‌ستی داماوم به‌ مرۆڤه دڵ خۆشه‌كان ئاشنا بكه‌م. گه‌ر ببپرسیت ده‌بێت ڕابوردوو چی بووبێت كه‌ منی ناچار كرد بۆ ئه‌م هه‌‌نگاوه، ته‌نها ده‌توانم بڵێم ئه‌م پارچه هۆنراوه‌یه‌یه‌. لێردا ده‌زانم كه‌ ووشه‌كانم زۆر سه‌یر و له‌وانه‌شه‌ بێ مانا بن. به‌ڵام گه‌ر لێیان تێ بگه‌یت.. ده‌بێت هه‌نسكێكی قوڵ هه‌ڵكێشیت.. گه‌ر ناش..ئه‌وا ده‌بێت قای قای پێكه‌‌نیت بتگرێت!

یادێك
له تاو بێزاری ژیانی ناسۆرم
سه رم خسته سه ر نامه ی جارانت
به هیوای بینینی ووشه ی گیان
له سه ر لا په ڕه ی ژاكاوت
هێنده م نه كرد چاو بڕكێ
له گه ڵ ووشه سارده كانت
كه بینیم ووشه ی ماڵئاوا
له سه ر دوا دێڕی نامه ی بێ ناونیشانت
هه ستم كرد ئه و كات
خۆشه ویستی نه خۆ شی یه كی زامدار بوو
دڵی منی پێك دابوو
له سه ر گه ردوونی ئه م عیشقه كۆنه
وه فاو ژانی له یه ك گیر نابوو